Triodos Bank heeft 13 films gefinancierd die genomineerd zijn voor een 'Magritte du Cinéma'. Daarnaast zijn er 31 films genomineerd die geproduceerd zijn door filmproducenten die klant zijn bij de bank.
Hoe het komt dat zoveel films met Triodos-financiering in de running zijn voor Les Magritte du Cinéma? Dat kom je te weten in dit interview met Béatrice Gilmont, relatiebeheerder voor de filmsector bij Triodos Bank.
Hieronder vind je de 13 films. Lees de beschrijving en/of bekijk de trailers, zo doe je inspiratie op om de wedstrijdvraag onderaan te beantwoorden.
Veel succes!
“Film brengt nieuwe ideeën binnen in de publieke opinie”
1. Ailleurs si j’y suis
Langspeelfilm van François Pirot. Voornaamste Belgische productiehuis: Tarantula.
Mathieu wordt volledig opgeslorpt door zijn gezin en zijn werk. In een opwelling trekt hij het bos in tegenover zijn huis. En blijft hij daar. Die bewuste keuze voor vrijheid zet zijn naasten aan het denken ... over hem, over zichzelf, over de zin van hun leven ... En wat als hij nu eens gelijk zou hebben?
2. Augure
Langspeelfilm van Baloji. Voornaamste Belgische productiehuis: Wrong Men.
Koffi keert terug naar zijn geboortestreek om er zijn aanstaande – zwangere – vrouw voor te stellen aan zijn familie die hem verstoten heeft. Tijdens deze reis onderzoekt Augure hoe overtuigingen wegen op het lot van vier personages die als heks of tovenaar bestempeld worden. Ze zoeken samen een manier om elkaar te helpen en zo te ontsnappen aan de vloek die op hen rust in een spookachtig Congo.
3. Hawar, Our Banished Children
Documentaire van Pascale Bourgaux. Voornaamste Belgische productiehuis: Iota Production.
Op 3 augustus 2014 valt Daesh Irak binnen. Op weg naar Mosoel trekken de kolonnes jihadisten langs Sinjar, op dat moment het bolwerk van de jezidi-gemeenschap. Meteen na hun aankomst trekken ze de families uit elkaar: de mannen worden vermoord, de vrouwen en meisjes ontvoerd.
Ze worden systematisch verkracht en velen van hen krijgen kinderen die nu tussen 1 en 5 jaar oud zijn. Hoewel IS in 2019 volledig verslagen werd en er opnieuw vrede heerst, zijn zo’n 3.000 van die gegijzelde vrouwen nog steeds niet teruggekeerd. En de kinderen die uit de verkrachtingen geboren zijn, blijven onzichtbaar: ze worden beschouwd als de ‘bastaarden van IS’ en zijn niet opgenomen in de bevolkingsregisters of op de lijsten van de vluchtelingenkampen. Al vijf jaar ga ik in Irak en in Syrië op zoek naar deze kinderen en probeer ik te begrijpen waarom ze onzichtbaar zijn.
4. J’aime la vie
Langspeelfilm van Mathias Sercu. Voornaamste Belgische productiehuis: Lunanime.
Mira en haar broers werden tijdens hun kindertijd geplaatst en zijn apart opgegroeid. Ze leiden elk hun eigen leven. Wanneer Mira verneemt dat ze kanker heeft, neemt ze contact op met haar broers Rocco en Mario. Ze wil de familiebanden opnieuw aanhalen, zodat haar zoon niet alleen achterblijft als zij er niet meer is.
5. L’autre Laurens
Langspeelfilm van Claude Schmitz. Voornaamste Belgische productiehuis: Wrong Men.
Gabriel Laurens is een ietwat uitgebluste privédetective, gespecialiseerd in het opsporen van overspel. Wanneer zijn nichtje Jade plots voor zijn deur staat en hem vraagt om de dood van haar vader, de tweelingbroer van Gabriel, te onderzoeken, duiken er herinneringen op waarvan hij dacht dat ze definitief begraven waren. Gabriel wordt meegesleurd in een bizar onderzoek vol valse schijn, waanvoorstellingen en drugshandel. Het wordt meteen ook een confrontatie met demonen uit zijn verleden.
6. La Bête dans la jungle
Langspeelfilm van Patric Chiha. Voornaamste Belgische productiehuis: Frakas Productions.
La Bête dans la jungle is een vrije bewerking van de novelle van Henry James. Het verhaal speelt zich af in een duizelingwekkende huis clos: 25 jaar lang wachten een man en een vrouw samen in een immense nachtclub op een mysterieuze gebeurtenis. Van 1979 tot 2004, tegen de achtergrond van een veranderende muziekscène waarbij disco plaats maakt voor techno, volgen we het verhaal van een liefde, van een obsessie. Uiteindelijk zal het ‘ding’ zich manifesteren. Maar in een veel tragischer vorm dan verwacht.
7. Le Paradis
Langspeelfilm van Zeno Graton. Voornaamste Belgische productiehuis: Tarantula.
De 17-jarige Joey staat op het punt om een gesloten centrum voor minderjarige delinquenten te verlaten. Als de rechter zijn vrijlating goedkeurt, kan hij zelfstandig gaan wonen. Maar door de komst van een nieuwe jongen, William, komt zijn verlangen naar vrijheid op de helling te staan.
8. Luka
Langspeelfilm van Jessica Woodworth. Voornaamste Belgische productiehuis: Bo Films.
De jonge ambitieuze soldaat Luka laat zich inlijven in het legendarische Fort Kairos, waar heldhaftige krijgers de overblijfselen van de beschaving verdedigen. Zijn hoop om elitesluipschutter te worden, keldert wanneer hij aan de onderhoudsploeg wordt toegewezen en zich moet onderwerpen aan de code van Kairos: gehoorzaamheid-uithouding-opoffering. Naarmate hij opklimt in rang, vindt Luka vreugde en kracht in zijn vriendschap met Konstantin, een raadselachtige radaringenieur, en Geronimo, een vrolijke soldaat.
9. normale
Langspeelfilm van Olivier Babinet. Voornaamste Belgische productiehuis: Tarantula.
Lucie is een 15-jarig meisje met een levendige fantasie. Ze woont bij haar vader, William. Hij ziet eruit als een achtergebleven tiener, maar vecht tegen multiple sclerose. Tussen school, een baantje en de dagelijkse beslommeringen door redt Lucie zich zo goed en zo kwaad als het kan. Om aan de realiteit te ontsnappen, schrijft ze een wonderlijke autobiografische roman, die het midden houdt tussen droom en werkelijkheid ... De aankondiging dat er een maatschappelijk assistente zal langskomen, verstoort het wankele evenwicht. Lucie en haar vader moeten heel inventief uit de hoek komen om de illusie van een normaal leven te wekken.
10. Temps mort
Langspeelfilm van Eve Duchemin. Voornaamste Belgische productiehuis: Kwassa Films.
Voor het eerst in lange tijd krijgen drie gevangenen een weekend vrij. 48 uur om opnieuw te wennen aan het leven buiten de gevangenismuren. 48 uur om de band met hun naasten aan te halen. 48 uur om de verloren tijd in te halen.
11. Tengo sueños eléctricos
Langspeelfilm van Valentina Maurel. Voornaamste Belgische productiehuis: Wrong Men.
Eva kan niet verdragen dat haar moeder het huis wil renoveren en haar kat wil wegdoen. Het beestje, dat helemaal in de war is sinds de scheiding, plast overal. Eva wil bij haar vader gaan wonen. Maar die maakt een tweede puberteit door en is al even stuurloos als de kat. Net zoals iemand die niet kan zwemmen en toch een oceaan moet oversteken, moet Eva het hoofd bieden aan de woede die haar vader verteert. En die nu ook haar te pakken heeft.
12. The Wall
Langspeelfilm van Philippe Van Leeuw. Voornaamste Belgische productiehuis: Altitude 100.
Jessica Comley is agent bij de Amerikaanse grenspolitie aan de grens tussen Arizona en Mexico. In deze meedogenloze woestijn verdedigt ze haar land met trots en vastberadenheid en met alle mogelijke middelen tegen drugsdealers en illegale immigranten. Maar doordat ze haar grenzen steeds verlegt, loopt een van haar interventies fout af. Een oude native American en zijn kleinzoon zijn hiervan getuige. Tegenover de autoriteiten is het haar woord tegen dat van hen.
13. Une voie lactée
Kortfilm van Quentin Moll-Van Roye. Voornaamste Belgische productiehuis: Daylight Films.
Op een stormachtige dag gaat Émilien op bezoek bij zijn vader, die landbouwer is. Bij zijn aankomst treft hij het melkveebedrijf leeg aan. De koeien zijn verdwenen. Zijn vader is onvindbaar. In de stal ligt bloed op de grond.
Bedankt voor je reactie!
Bevestig je reactie door op de link in je e-mail te klikken.